อ่านกันซะ

เรื่อง: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 3:41 am

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่สนามเด็กเล่นหมู่บ้านเก้าแสน สวนสยามซอย16 ที่แห่งนี้สงบสุขมานาน ตราบจนเมื่อมีคนตายในสนามเด็กเล่น

เรื่องก้อมีอยู่ว่า บ้านของผมอยู่ติดสนามเด็กเล่นบ้านผมเปิดเป็นร้านค้าแล้วร้านค้าของผมก้อปิดดึกมากปะมาณตี1ถึงตี2 บันยากาศที่สนามเด็กเล่นจะมืดมาก เพราะไฟที่สนามเด็กเล่นจะปิดตอนปะมาณ3ทุ่มครึ่ง จึงทำให้บันยากาศตอนหลังสามทุ่มครึ่งมืดมาก ถ้าคนอยู่แถวนั้นจะดูดีว่ามืดและน่ากลัวมาก วันนั้นเป็นวันศุกร์ฝนตกพร่ำๆตลอดคืน ผมเองก้อนั่งเล่นคอมอยู่ในร้านรอลูกค้ามาซื้อของตอนนั้นก้อปะมาณเกือบตี2เห็นจะได้ ก้อมีรถมอเตอร์ไซค์คลิกสีดำคันหนึ่งขับมาจอดที่น่าร้านมาซื้อบุหรี่Lmแดง เจ้าของรถคนนี้ชื่อว่าทอมมี่ ทอมมี่ก้อบอกผมว่าพี่ซื้อบุหรี่LMแดง1ซอง แล้วช่วงที่ผมเดินไปหยิบบุหรีให้ทอมมี่ ทอมมี่ก้อได้มองออกไปข้างๆร้าน ซึ่งข้างร้านผมเป็นสนามเด็กเล่น ทอมมี่ก้อถามผมว่าพี่ในสนามเด็กเล่นใครมานั่งอยู่คนเดียวมืดๆพี่พอจะรู้ไหมว่าใคร ผมก้อแปลกใจจึงบอกกลับทอมมี่ไปว่า เฮ้ยดึกขนาดนี้จะมีใครมานั่งแฉะก้อแฉะฝนก้อตกพรำๆจะมีใครมานั่งมืดก้อมืดน่ากลัวจะตาย แต่ทอมมี่บอกผมว่าเค้าเห็นจริงๆนะ ผมก้อเลยเดินออกมาดู มองไปที่สนามเด็กเล่นผมก้อเห็นจริงๆมีผู้ชายวัยรุ่นคน1นั่งอยู่ในสนามเด็กเล่น ผู้ชายคนนั้นใส่เสื้อสีขาวผมรองทรงแต่งตัวคล้ายๆเด็กช่างกล ผมกับทอมมี่ก้อนึกอะไรขึ้นมาได้ว่าเมื่อปะมาณ3วันก่อนได้มีเด็กช่างกลตีกันแล้ววิ่งหนีเข้ามาในหมู่บ้านแล้วก้อมีคนบอกว่ามีคนถูกยิงด้วยแต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรหรือเปล่าแล้วเรื่องนี้ก้อเงียบไป จนมาวันนี้ที่ทอมมี่ได้เห็นเด็กช่างกลมานั่งในสนามเด็กเล่นก้อทำให้เรื่องนี้แปล๊บเข้ามาในสมองทันที่ว่า สงสัยวัยรุ่นคนนี้มันถูฏยิงตายหรือเปล่าว่ะแล้วเป็นผีมาหลอกคน ผมกับทอมมี่ก้อเกิดนึกไปต่างๆนาๆแล้วก้อวิจานกันไปเรื่อยว่าผีหรือคน แล้วสักพักผมกับทอมมี่ก้อหันไปมองที่สนามเด็กเล่นอีกครั้งปรากดว่าวัยรุ่นคนนั้นได้หายไปแล้ว ผมกับทอมมี่ก้อเริ่มู้สึกแปลกๆแล้วต่างคนก้อต่างมองน่ากันแล้วก้อผะยักน่าพร้อมกันว่าคงจะเจอผีเข้าให้แล้วหล่ะ ต่างคนก้อเลยรีบแยกย้าย ทอมมี่ก้อกลับบ้าน ผมก้อรีบปิดร้านแล้วก้อเข้านอน แล้วพอตื่นเช้าขึ้นมาก้อมีคนในหมู่บ้านพูดกันให้แซดไปหมดว่า เมื่อเช้าตำรวจกับมูลนิธิร่วมกตัญญูมาเก็บศพคนตายในคลองข้างสนามเด็กเล่น ตำรวจบอกว่าเป็นนักเรียนช่างกลถูกยิงตายมาแล้วสามวัน ผมได้ยินผมขนหัวลุกเลยเพราะเมือคืนผมเพิ่งเห็นมีนักเรียนช่างกลอยู่หยกๆ แล้วสักพักทอมมี่ก้อขับรถมาบอกว่าพี่ได้ยินข่าวยังที่มีคนตายในคลองข้างสนามเด็กเล่นผมบอกว่าได้ยินแล้ว เท่านั้นแหละผมกับทอมมี่ก้อสรุปได้เลยว่าเมื่อคืนเจอดีกันเข้าแล้วแหละคงต้องเป็นวิญญาณผีเด็ฏช่างกลคนนั้นแน่ๆที่มาปรากดตัวให้เห็น แล้วหลังจากวันนั้นก้อจะมีคนเห็นผีเด็กช่างกลคนนั้นอยู่เรื่อยมา เพราะเวลาตอนดึกๆมีคนมาซื้อของร้านผม ก้อมักจะมีคนถามผมว่าคนที่นั่งอยู่ในสนามเด็กเล่นคนนั้นเป็นใคร พอผมได้ยินผมก้อได้แต่ตอบเขาไปว่าคนแถวนี้แหละมั้ง (ผมรู้ว่าคนนั้นที่นั่งอยู่ในสนามเด็ฏเล่นเป็นผี แต่ผมไม่อยากบอกคนที่มาซื้อของเพราะกลัวเค้าจะไม่กล้ามาซื้อของร้านผมกันอีกตอนมืด) แล้วผมก้อต้องเก็บความลับนี้แล้วก้ออยู่แบบสยิวๆไปเกือบ1เดือน เพราะกลัวว่าเด็กวัยรุ่นคนที่ตายคนนั้นจะมาเคาะเรียกซื้อบุหรี่ที่ร้านผม แล้วหลังจากนั้นที่หมู่บ้านผมก้อมีการทำบุญหมู่บ้านประจำปีผมก้ออุทิศส่วนบุญกุศลไปให้เด็กช่างกลคนนั้นด้วย แล้วหลังจากนั้นก้อไม่มีใครมาถามผมอีกเลยว่าใครนั่งอยู่ในสนามเด็กเล่น

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 3:48 am

เรื่องที่ 2

เมื่อคืนนี้เองผมไปเยี่ยมเพื่อนที่โรงพยาบาล ช่วงนั้นก้อปะมาณ ตี2กว่า เพือนผมปะสบอุบัติเหตูรถมอเตอร์ไซค์คว่ำผมได้ข่าวจึงรีบไปเยี่ยมเพื่อนผมที่โรงพยาบาลผมไปคนเดียว พอไปถึงที่โรงพยาบาลตอนนั้นที่โรงบาลเงียบมากแทบจะไม่มีคนอยู่เลย วังเวงน่ากลัวมากผมก้อไม่รู้ว่าเพื่อนผมอยู่ห้องไหน ผมก้อไม่รู้ทำไงดีผมก้อเดินไปถามหมอว่ามีคนเจ็บเข้ามารักษาตัว ที่ชื่อ ทอมมี่ไหม หมอก้อบอกว่าคนไข้ที่ชื่อทอมมี่ อยู่ห้องฉุกเฉินไมสามารถเข้าไปเยี่ยมได้เพราะหมอกำลังทำแผลอยู่ ถ้าจะเยี่ยมก้อต้องนั่งรอจนกว่าหมอจะทำแผลเสร็จ ผมก้อเลยต้องนั่งรอเพราะไหนๆก้อมาแล้วจึงไม่อยากเสียเที่ยว แล้วที่ผมต้องนั่งรอก้อจะเป็นเก้าอี้เยอะๆแถวยาวๆ แต่เชื่อไหมว่าตอนนั้นไม่มีใครนั่งรอที่เก้าอี้เลยมีแต่ผมคนเดียว บรรยากาศก้อสลัวๆเพราะทางโรงบาลตอนดึกๆจะเปิดไฟเป็นบางดวง ผมก้อนั่งรอไปหันหลังไปมองรอบๆข้างๆไปดูเพื่อว่าจะมีใครมานั่งรอญาติ ผมก้อมองไปรอบๆอยู่นานก้อไม่มีใครมานั่งเลย ผมก้อรู้สึกหวิวๆ แล้วสักพักผมหันไปข้างหลังก้อเห็นมีผู้ชายคนหนึ่งมานั่งอยู่เก้าอี้แถวหลังสุด ผมก้อรู้สึกอุ่นใจว่าเฮ้อโชคดีมีคนมานั่งเป็นเพื่อนแล้ว แล้วผมก้อหันหลังกลับไปอีกครั้งผู้ชายคนนั้นหายไปแล้ว ผมตกใจมาก แต่ผมก้อคิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้าคงจะไปห้องน้ำเดี๋ยวคงจะมามั้ง
แล้วสักพักหมอก้อเปิดปะตูออกมามีคนคนไข้ถูกเข็นรถนอนออกมามีผ้าคลุมหน้าเป็นอันรู้กันเลยว่าคนนั้นตาย แล้วที่ใต้รถเข็นก้อจะมีเสื้อผ้าของคนตายใส่ถุงพลาสติกอยู่ ผมมองไปก้อต้องขนหัวลุกเพราะเสื้อผ้าในถุงพลาสติกนั้นผมจำได้ดีว่าเป็นชุดของผู้ชายคนที่นั่งข้างหลังผมเมื่อกี้ แสดงว่าเมื่อกี้คนที่นั่งข้างหลังผมคือคนตายเมื่อกี้แน่ๆแสดงว่าเค้ายังไม่รู้ตัวว่าเค้าตาย แล้วผมก้อสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงหมอเปิดปะตูออกมาแล้วเข็นรถเข็นนั่งมีทอมมี่นั่งอยู่ ผมก้อรีบไปหาทอมมี่ผมยังไม่ได้พูดอะไรทอมมี่ก้อบอกว่าพี่เมื่อกี้เตียงข้างๆผมมีคนตายด้วยอะ ผมก้อไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะผมรู้แล้วและเจอจังๆเมื่อกี้นี้เอง ผมกะว่าถึงบ้านก่อนถึงจะเล่าให้ทอมมี่ฟังเพราะไม่อยากให้ทอมมี่ขวัญเสีย แล้วพอถึงบ้านผมก้อเล่าให้ทอมมี่ฟังทอมมี่ได้ฟังก้อตกใจแล้วกลัวจนไม่กล้ามาทำแผลล้างแผลที่โรงพยาบาลนี้เลยโรงพยาลนี้เป็นโรงบาลรัฐบาล เพื่อนๆก้อน่าจะรู้กันดีนะว่าโรงบาลรัฐบรรยากาศน่ากลัวขนาดไหนเวลากลางคืนดึกๆ)

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 3:53 am

หลอนแฮะ!!!

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 3:56 am

เรื่องที่ 3

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เพื่อนผมที่ชื่อทอมมี่เล่าให้ผมฟัง ทอมมี่เล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนวันเสาร์ได้ไปเที่ยวเธค(สแกน) ตอนเดินทางกลับมาตอนนั้นก้อดึกมากแล้วปะมาณเกือบตีสามเห็นจะได้ ทอมมี่ก้อขับรถไปส่งเพื่อนทีละคนจนสุดท้ายเหลือทอมมี่คนเดียว ช่วงขากลับทอมมี่ขับรถกลับบ้านคนเดียว ทอมมี่ก้อกลับมาเส้นทางเรียบทางด่วนรามอินทรา ช่วงที่ทอมมี่ขับรถอยู่นั้นก้อมีมอเตอร์ไซค์คัน1แต่งซิ่ง ขับปาดหน้าแล้วเบิ้ลใส่แล้วก้อขับไปอย่างรวดเร็ว ทอมมี่ก้อไม่ได้สนใจอะไรทอมมี่ก้อขับต่อไปเรื่อยๆสักพักก้อมีรถมอเตอร์ไซค์ขับปาดหน้าทอมมี่อีกแล้วเบิ้ลใส่แล้วขับหายไปอย่างไว ทอมมี่ก้อชักจะรำคานก้อเลยตะโกนไปว่าเมิงจะรีบขับไปตายที่ไหนว่ะ แล้วทอมมี่ก้อขับรถต่อไปอีก ก้อเหมือนเดิมมีรถมอเตอร์ไซค์ขับปาดหน้าแล้วเบิ้ลใส่แล้วก้อขับหายไปอย่างไว ทอมมี่ก้อโมโหมากจนจำได้ว่าไอ้มอเตอร์ไซค์ที่ขับปาดหน้ารถเค้านั้นสีอะไรคนขับใส่ชุดอะไร แต่ทอมมี่ก้อต้องมาแปลกใจว่า แถวนั้นมันไม่มียูเทินนี่ แล้วทำไมไอ้มอเตอร์ไซค์คันนี้มันขับผ่านไปแล้วแต่ทำไมมันขับมาผ่านเค้าได้อีกถึงสองครั้ง แล้วทอมมี่ก้อสะดุ่งตกใจเมื่อมีเสียงมอเตอร์ไซค์มาเบิ้ลใส่ทอมมี่ข้างๆ ทอมมี่ก้อหันไปมองใช่แล้วมอเตอร์ไซค์คันเดิมที่ขับปาดน่าเค้านี่หว่า แล้วสิ่งที่ทำให้ทอมมี่ต้องตกใจสุดขีดเมื่อทอมมี่มองไปที่คนที่ขับมอเตอร์ไซค์ โอ้พระเจ้าช่วยคนขับมอเตอร์ไซค์ไม่มีหัว แล้วมอเตอร์ไซค์คันนั้นก้อขับหายไปอย่างรวดเร็ว
ทอมมี่แทบช็อคเมื่อเจอกับเหตุการน่าสะพรึงกลัวแบบนี้ ทอมมี่จึงเอามาเล่าให้พวกผมฟัง เพื่อนผมคน1ก้อบอกว่าใช่จริงๆถนนสายนั้นมีคนเจอผีเด็กแว้นบ่อยเพราะถนนเส้นนั้นจะมีการขับมอเตอร์ไซค์แข่งแล้วก้อมักจะมีมอไซค์คว่ำตายบ่อยๆ แล้วพวกที่ตายก้อมักจะออกมาหลอกคนที่ใช้ถนนเส้นนั้นบ่อยๆ

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 3:58 am

หลอนๆ..อีกละ..!!

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:29 am

หมดแล้วหรอ...เอาอีกๆ..

อยากอ่าน เอาแบบ หลอนๆนะ.. lol!

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:35 am

เอาอีกหรอ

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:40 am

ผีที่ รร.เตรียมครับ เด็กจามจุรีอ่านซะ เดี๋ยวตุลานี้ บัง จะไปลองของ

เออออ...........อื่ม.........แม่กาเหว่าเอย..อื่มมมมมมมม เคยเจอแต่แบบได้ยินเสียงนะครับ ตึกที่เตรียมเนี่ยมันก็เก่าอ่ะครับ ประมาณสงครามโลกได้ ตอนนั้นก็โพล้เพล้แล้วนะ อาจารย์ให้เอาหนังสือไปวางในห้องพักครูซึ่งอยู่ชั้นสอง ก็เดินขึ้นไปคนเดียว ทีนี้ตรงที่พักบันไดมันจะเป็นโถงขึ้นไปแล้วมีหน้าต่างห้องพักครูอยู่ข้างบน ผมก็เดินมาหยุดตรงที่พักบันไดพอดี ก็ได้ยินเสียงเย็นๆ ลอยออกมาจากช่องหน้าต่างนั้น เป็นเสียงผู้หญิงร้องเพลงกล่อมลูก.... ผมงี้วาบไปทั้งตัวเลย แต่ก็พยายามนึกว่าเป็นเสียงภารโรงถูพื้นข้างบน ก็ทำใจเดินขึ้นไป ปรากฏว่าโล่งสนิทครับ ข้างบนไม่มีใครอยู่เลยสักคนเดียว ผมรีบเอาหนังสือไปวางบนโต๊ะครูแล้วโดดออกมาจากห้องเลย ขนลุกสุดๆครับ ดีนะไม่เห็นตัวจริง ไม่งั้นคงช็อคตายไปแย้ววววว

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:43 am

เอาอีก..

ชอบอ่ะ..แต่ไม่อยากเจอ..

Twisted Evil

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:45 am

เอาอีก บังก็จัดให้

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:45 am

เกิดขึ้นที่โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น คือ อาคารเก่า เมื่อสามเดือนก่อนนักเรียนชายคนหนึ่งเดินทางมาถึงโรงเรียนแต่เช้าตรู่ ซึ่งบรรยากาศยังเงียบสงัดมีเพียงเสียงกวาดใบไม้ของภารโรง

เด็กดีดอทคอม :: เรื่องลี้ลับในสถาบัน : เดินสวนทาง; tags: มัธยมสาธิต, ตาย, อาจารย์, โรงเรียน, เรื่องลี้ลับในสถาบัน, ผี

ขณะที่นักเรียนชายคนดังกล่าวกำลังเดินเอาของไปเก็บที่ห้องเรียนบนตึก ระหว่างทางได้เดินสวนทางกับอาจารย์ท่านหนึ่ง จึงยกมือไหว้สวัสดี ในความรู้สึกของนักเรียนตอนนั้นรู้สึกว่า อาจารย์ท่านนี้หน้าคุ้นๆ แต่ก็นึกไม่ออกว่าท่านชื่ออะไร

พอเดินไปได้อีกสักพัก นักเรียนคนดังกล่าวรีบหันหน้ากลับมาทันที เพราะนึกขึ้นได้ว่า อาจารย์ท่านนี้คืออาจารย์ฝ่ายวิชาการ ที่เพิ่งเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งไปเมื่อวันก่อน !

นักเรียนคนนั้นรีบวิ่งออกมาจากตึกนั้นทันที ก่อนจะไปบอกเล่าให้ลุงยามภารโรงที่ป้อมได้ทราบ ซึ่งก็ได้คำตอบที่น่าตกใจกลับมาว่า "เชื่อไหมว่าลุงกับเพื่อนๆ ภารโรงเห็นอาจารย์ท่านนี้ทุกคืนตั้งแต่ท่านเสียไป" ซึ่งหลายคนเชื่อว่าท่านยังไม่รู้ว่าตัวเองตาย เพราะยังไม่ครบ 3 วัน !

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:47 am

น่ากลัวอ่ะ ทำไม รร.เราไม่มีมั่งอ่า

โฮ๊ะๆ

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:48 am

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเพื่อนของฉันที่ชื่อ เจ เค้าได้อาศัยในอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่งใกล้กับตลาดห้วยขวางตึกที่เจอยู่มีทั้งหมด 8 ชั้น เจอยู่ห้อง 811 ตอนเข้าไปอยู่ตอนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่อยู่ไปได้ไม่นานก็พบเรื่องประหลาด เรื่องที่ว่านี้ก็คือ วันหนึ่งเจต้องออกไปทำธุระข้างนอกจึงให้เพื่อนอีก 2 คนมานอนเฝ้าห้องให้ ระหว่างที่เพื่อน 2 คนนอนอยู่นั้น คนหนึ่งหลับสนิท อีกคนหนึ่งครึ่งหลับครึ่งตื่น คนที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นก็พบว่ามีเงาของผู้หญิงและผู้ชายคู่หนึ่งนั่งอยู่ที่ปลายเตียงกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ แต่เค้าก็คิดว่าตัวเองฝันไปหรือเปล่าเค้าก็ยังเล่าเรื่องนี้ให้ เพื่อนของฉันที่ชื่อ เจ ฟัง แล้วเค้าทั้ง 2 ก็ไม่มานอนที่นี่อีกเลย เหตุการณ์ไม่ได้เกิดขึ้นเท่านี้ เจก็บอกว่ามีเหตุการณ์แปลก ๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา บางทีพาเพื่อนคนอื่น ๆ มานอนที่ห้องแล้วเจไม่ได้อธิษฐานว่าให้เพื่อนชื่อ.......มานอนด้วยนะ เพื่อนที่มานอนด้วยก็จะโดนแกล้งต่าง ๆ นานาจนอยู่มาวันหนึ่ง เจจำได้ไม่มีวันลืมก็คือ เจได้เอาขวดน้ำส้มที่อยู่ในตู้เย็นออกมาทิ้งที่ถังขยะหลังห้องเพราะว่าน้ำส้มมันหมดอายุหลังจากนั้น เจก็นอนหลับไปพอตื่นเช้ามาก็พบว่าน้ำส้มที่อยู่ในถังขยะมันถูกเทตั้งแต่หลังห้องจนถึงหน้าห้องแล้วขวดน้ำส้มก็ถูกตั้งไว้ที่หน้าห้องมันเป็นไปได้อย่างไรเพราะเจอยู่ในห้องนั้นเพียงคนเดียว

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:53 am

เดี๋ยวตุลานี้ บัง จะไปลองของ Question

ขอให้มันจิงครับ อาบัง Exclamation

-*-

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:54 am

จามจุรีรอ อยุ่นะครับ

พร้อมกับเสียงชิงช้า

คนเตะบอล

ใบไม้

คุนต้องเดินเองเเล้วคุนจะรุ้ว่ามันเปนยังไงครับ!!

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:55 am

พนันปืนคนละกระบอกเลยมะท่านอั้ม

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:55 am

ของบนรูปน่ากลัวว่ะ...--

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:57 am

8 วิธีลองของ

คำเตือน! ก่อนทดลองสำหรับผู้ต้องการท้าทายของจริง.
- ทุกวิธีต้องทำระหว่าง 4 ทุ่ม ถึง เที่ยงคืน และต้องไม่เลยเที่ยงคืนเพราะจะถือว่าเป็นวันใหม่
- ทุกวิธีห้ามใส่พระ ยกเว้นวิธีที่ 8
- วันที่ทำแล้วมีโอกาสเห็นมากที่สุดคือ วันพุธ และ วันอาทิตย์
- คนที่มีโอกาสเห็นได้ง่ายสุดคือ คนที่เกิดวันพุธ วันศุกร์ และวันอาทิตย์
- ทุกวิธีอาจจะให้มีคนอื่นอยู่ด้วยก็ได้ยกเว้นบางวิธีที่จะระบุว่าคุณต้องทำคนเดียว
- ทุกวิธีที่ต้องหลับตาหากคุณเปลี่ยนใจไม่อยากเห็น ให้เอาอุปกรณ์ทุกอย่างออก แล้วค่อยลืมตา
หากใครทำใจได้แล้ว และกล้าพอที่จะพบกับสิ่งที่ .... ลี้ลับ ก็มาเริ่มทดสอบกันเลย
*วิธีที่1* “ มองลอดใต้หว่างขา ” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 21 คน)
1. นำใบไม้ (จากต้นใดก็ได้) ที่ร่วงลงมาจากต้นไม้ ต้องเป็นของต้นนั้นจริง ๆ
และร่วมลงมาไม่ห่างจากลำต้นมากนัก หากอยู่ใกล้รากจะยิ่งดี
2. ยืนในที่โล่ง และต้องมองเห็นพระจันทร์ หันหน้าไปทางทิศตะวันออก
หันหลังไปทางทิศตะวันตก (เพื่อเวลาก้ม จะได้ก้มไปทางทิศตะวันตก)
3. นำใบไม้ที่เก็บมา เอาไว้ในฝ่ามือ (จะทำมืออย่างไรก็ได้ แต่ห้ามพนมมือ)
4. หมุนตัวตามเข็มนาฬิกา (หมุนซ้าย) ช้า ๆ เมื่อมาหยุดที่เดิม (ทิศตะวันออกที่หันหน้าไว้ตั้งแต่แรก)
ให้ท่องว่า “ พุทโธทายะ ” (เหมือนผีถ้วยแก้วเลย) ทำแบบนี้ 3 รอบ (ท่อง 3 ครั้งด้วย)
***เพื่อให้เห็นภาพ*** รอบที่ 1 ยืนหันไปทางทิศตะวันออก หมุนซ้ายไปจนมาหยุดที่จุดเริ่มต้น
แล้วท่องว่า “ พุทโธทายะ ” และทำต่อไป รอบที่ 2 และรอบที่ 3
5. หลับตานึกถึงใบไม้ที่อยู่ในมือ กับต้นเจ้าของใบไม้ แล้วให้คิดว่าใบไม้ในมือ
คือพลังงานอย่างหนึ่งที่จะเรียกวิญญาณมาได้ และนึกเอาว่าใบไม้นี้ได้ตายไป
แล้วจึงได้หลุดมาจากต้นไม้ เพราะฉะนั้นเราติดต่อกับวิญญาณได้
เหมือนที่ติดต่อกับใบไม้ที่ตายแล้วใบนี้
6. ค่อยๆ ก้มหน้าลง (ระหว่างนี้ห้ามลืมตาเด็ดขาด)
เมื่อคุณก้มและพร้อมแล้ว “ ให้ตั้งสติดีๆ ” แล้วลืมตา
7. แล้วผีจะมาให้เห็น ***หากเห็นอะไรห้ามวิ่ง ไม่ว่าสิ่งที่เห็นจะอยู่ไกล
หรือมาประจันหน้าก็ตาม ต้องทำตามนี้ก่อน***
1. เงยหน้าขึ้น ทิ้งใบไม้ลงพื้นทันที
2. หมุนตัวทวนเข็มนาฬิกา (หมุนย้อนกลับไปทางขวานั่นเอง)
3 รอบ โดยไม่ต้องท่องอะไรเลย
3. เมื่อกลับถึงบ้านต้องล้างหน้า 3 ครั้ง ก่อนล้างให้ท่อง
“ พุทโธ ” แล้วเป่าลมลงน้ำจึงค่อยล้างหน้าทำแบบนี้ 3 ครั้ง
*วิธีที่2* “ตัดเล็บตอนกลางคืน” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 12 คน)
***ขอย้ำเลยวิธีนี้ ต้องทำระหว่าง 4 ทุ่ม ถึง เที่ยงคืน เพราะต้องไม่ให้โพล้เพล้ หรือ เป็นวันใหม่”***
1. ตัดเล็บมือเท่านั้น โดยเริ่มจากนิ้วก้อย ,นิ้วโป้ง ,นิ้วนาง ,นิ้วชี้ และนิ้วกลาง
(ตัดจากนอกเข้าในนั่นเอง) โดยเริ่มตัดจากมือขวาก่อน และทำแบบเดียวกันกับมือซ้าย
*เล็บที่ตัดห้ามหักหรือขากเด็ดขาดต้องเป็นโค้งตามรูปเล็บ มิเช่นนั้นจะไมได้ผล*
2. น้ำเศษเล็กที่ตัดห่อใส่ผ้าอะไรก็ได้แต่ต้องเป็นสีดำ (ต้องใช้แล้ว ไม่ใช่ผ้าใหม่)
3. นำไปวางไว้ทางทิศตะตก (เช่นเคย) ของที่พักอาศัย
4. เมื่อคุณเข้านอนได้ไม่นาน จะมีคนมานั่งตัดเล็บอยู่ตรงปลายเท้าที่คุณนอน
(เสียงดัง “แก๊กๆ” นั่นแหละ) เป็นการตัดเล็บของเค้ามาคืนคุณ
5. ถ้าอยากเห็นก็ลืมตาแต่ห้ามโวยวาย เพราะเขาจะไปแล้วคุณอาจจะซวยได้
(เพราะถือว่าเค้ามาดี โดยที่เขาคิดว่าเราเอาเล็บไปแลก หรือไปเล่นกับเขา
แล้วเขาก็เลยเอาของเขามาคืน)
6. เมื่อคุณตื่นในตอนเข้า ให้ไปยังจุดที่คุณเอาเล็บไปวางไว้ คลี่ห่อผ้าออก
จะพบเล็บของคนอื่นไม่ใช่ของคุณ
7. ให้คุณพูดเบา ๆ ว่า “ขอบคุณ” แล้วเอาไปฝังไว้ที่ใดก็ได้
โดยไม่จำเป็นต้องอยู่ในที่พักอาศัยของคุณ (แต่ห้ามทิ้งหรือเผาโดยเด็ดขาด)
*วิธีที่3* “หันหลังให้กระจกแล้วกลืนน้ำลาย” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 16 คน)
...วิธีนี้ต้องทำคนเดียวเท่านั้น... และวิธีนี้ต้องทำก่อนเที่ยงคืน 6 นาที
นาฬิกาที่คุณใช้เป็นเกณฑ์ในการวัด ให้ยึดเรือนใดเรือนหนึ่งในบ้านได้เลย
1. ยืนหันหลังให้กระจก (ครั้งนี้จะทิศใดก็ได้) ตอนเวลา 5 ทุ่ม 54 นาที
2. กลืนน้ำลาย 1 ครั้ง ทุก ๆ 1 นาที
3. พอครบ 6 นาที หมายความว่าคุณกลืนน้ำลายไปแล้ว 6 ครั้ง และถึงเวลาเที่ยงคืนพอดี
4. หลับตาแล้วหันไปทางกระจก (จะหันซ้ายหรือขวาก็ได้แต่ช้า ๆ) แล้วกลืนน้ำลายอีกครั้ง
(เป็นครั้งที่7) แล้วลืมตา และผีจะมาให้เห็น
5. เมื่อคุณต้องการยุติพิธี ให้หลับตากลืนน้ำลายอีกครั้ง เป็นอันจบพิธี
*วิธีที่4* “ดีดลูกคิดตอนกลางคืน” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 32 คน)
ลูกคิดที่ใช้ดีด ให้ดีดอันที่มีรางยาวที่สุดเท่านั้น ต้องอยู่คนเดียว เพราะต้องใช้สมาธิอย่างมาก
1. ให้ลูกคิดทุกลูก ในทุกรางอยู่สุดรางที่หันมาหาตัวเรา
2. ดีดีลูกคิดขึ้นโดยให้ลูกคิดออกจากตัวทีละลูก (ต้องมีสมาธิมากๆ)
ไล่ไปตั้งแต่รางแลก ไปจนรางสุดท้าย
3. ตั้งสมาธิให้ดีอย่างมาก แล้วจับรางลูกคิดตั้งขึ้น ให้ลูกคิดวิ่งกลับมาที่เดิมในตอนแรก
4. มองรอดช่องรางลูกคิด(รางใดก็ได้) แล้วผีก็จะมาให้เห็น
5. หลังจาการทำเรียบร้อยแล้ว ให้ทิ้งลูกคิดนั้นทันที *ห้าม* นำกลับมาใช้อีกเป็นเป็นอันขาด
*วิธีที่5* “เอามุ้งคลุมหัวตอนกลางคืน” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 6 คน)
1. เอามุ้งมาครอบหัวไว้ (หลับตาตั้งแต่ก่อนคลุมแล้ว)
2. ท่อง มะ-อะ-อุ 7 ครั้ง (อย่าลืมว่าต้องหลับตา)
3. ลืมตา แล้วผีจะมาให้เห็น
*วิธีที่6* “ใส่เสื้อกลับแล้วนอนห้อยหัว” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 31 คน)
...วิธีนี้ต้องทำคนเดียว...
1. ใส่เสื้อโดยการเอาข้างหลังมาอยู่ข้างหน้า (ถ้ามีกระดุม ก็เอากระดุมไว้ขางหลังนั่นเอง)
2. นอนลงบนที่นอนที่สูงกว่าพื้น แล้วห้อยหัวลงมอง (เหมือนแหงนหน้า)
3. แล้วผีจะมาให้เห็น
*วิธีที่7* “แหงนหน้ามองตรงบันได” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 42 คน)
...วิธีนี้ต้องทำคนเดียว...
1. นั่งบนบันไดชั้นบนสุด แล้วลงมาทีละขั้นทั้งที่ยังนั่งอยู่ (ใช้ก้นลงบันได้นั่นเอง)
2. เมื่อถึงขั้นสุดท้าย ให้ยังคงนั่งอยู่ที่ขั้นสุดแล้ว แล้วจึงแหงนหน้ามองกลับขึ้นไปชั้นบนสุด
3. แล้วผีจะมาให้เห็น
*วิธีที่8* “สวมพระกลับหลัง” (จากผลทดลองเคยเห็นผี 28 คน)
...วิธีนี้ต้องทำคนเดียว...
1. สวมพระโดยคล้องสร้อยพระไว้ด้านหลัง(ให้เหมือนที่อยู่ด้านหน้าเลย)
2. ยื่นแขนซ้ายออกไปข้าง ๆ แล้วทำมุมข้อศอกโดยให้กำปั้นทิ่มลงพื้น และให้ข้อศอกตั้งฉากกับพื้น
3. มองลอดผ่านช่องแขน แล้วจะเห็นผี
ถ้าไม่แน่พอ.. ขออย่าได้คิดรบหรู่ สิ่งที่ลี้ลับที่เรามองไม่เห็น เพราะอาจเจอดีได้ เราขอเตือน ! ! !

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:57 am

เอ้ยๆๆ...

ใจเย็นๆท่าน pale

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:58 am

จะลองหรอ

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:58 am

ขณะที่นักศึกษาหนุ่มว่างจากภารกิจทำการบ้านและรายงาน เขาก็เปิดโปรแกรมแชทคุยกับเพื่อนๆ ทางอินเตอร์เน็ต ผ่านการชักชวนของเพื่อนสนิท ซึ่งครั้งนี้ถือเป็นการคลิกเข้ามาเล่นโปรแกรมแชท (Chat) ครั้งแรกของเขา

เด็กดีดอทคอม :: เรื่องลี้ลับในสถาบัน : คู่แชท; tags: น่ากลัว, สนทนา, ห้องพูดคุย, chat, แชท, เรื่องลี้ลับ, ผี

หลังจากที่ล็อกอินเข้าไปแล้ว เขาก็เลือกเข้าไปที่ห้องแชท (Chat) ห้องหนึ่ง ซึ่งขณะนั้นมีสมาชิกออนไลน์อยู่ประมาณ 10 กว่า คน ความที่เพิ่งเข้าไปเล่นแชทครั้งแรก เขาจึงยังไม่กล้าชวนคุยเท่าไร แต่ทันทีที่ตัดสินใจเอ่ยทักทายเพื่อนๆ ในห้องแชทไป ก็มีสมาชิกผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาทักเขา พร้อมกับชวนคุยเรื่องราวต่างๆ อย่างสนิทสนม ทำให้เขารู้สึกว่าตนเองคุยถูกคอกับเธอมากๆ ...กระทั่งรู้ว่าเธอมีชื่อว่า "ชมพู่"

ชมพู่ชวนคุยเรื่องต่างๆ ถามโน่นถามนี่อย่างอยากรู้อยากเห็นไปเสียหมด เขาเองก็ยินดีที่จะเอ่ยตอบเธอไปอย่างไม่มีลับลมคมใน เขารู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่าค้นหา ความสดใส ร่าเริงของเธอทำให้เขารู้สึกประทับใจอย่างมาก จนไม่ทันรู้สึกตัวว่าเวลาล่วงเลยไปจนดึกดื่นมากแล้ว

ขณะที่เล่นได้สักพัก เขาได้ขอตัวกับ “ชมพู่” ว่าจะไปดื่มน้ำ เพราะรู้สึกคอแห้ง และระหว่างที่เดินไปนั้น เขาได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่บริเวณโทรศัพท์ เขาจึงเดินไปดู และพบว่าสายโทรศัพท์ของเขาได้ถูกหนูกัดขาดไม่เหลือชิ้นดี

เมื่อสายโทรศัพท์ถูกกัดขาด และทำไมเขาถึงต่ออินเตอร์เน็ตได้ !!!

จังหวะนั้นเขาได้วิ่งกลับไปที่โต๊ะคอมฯ ทันที ซึ่งก็พบว่าอินเตอร์เน็ตก็ยังคงต่ออยู่ และ “ชมพู่” ก็ยังพิมพ์พูดคุยมาอยู่เรื่อยๆ ด้วยความกลัวผีเป็นทุนเดิม เขาจึงตัดสินใจปิดหน้าต่างแชททันที แต่เหมือนหน้าต่างแชทที่ปิดลงกลับเด้งขึ้นมาอีก

และการเด้งขึ้นมาครั้งนี้ ไม่ได้มีหน้าตาโปรแกรมแชทแต่อย่างใด แต่กลับเป็นภาพสีดำๆ ที่สังเกตนานๆ จะรู้ได้ว่านั้นคือ “หัวคน” จากนั้นภาพเริ่มเห็นชัดขึ้นเป็นภาพผู้หญิงเปลือยที่ตามตัวเต็มไปด้วยหนองที่ไหลออกมา กำลังยืนหันหลังให้อยู่

นัก ศึกษาชายคนนั้นตัดสินใจถอดปลั๊กคอมพิวเตอร์ออกทันที และทุกอย่างก็เป็นปกติดังเดิม แต่สิ่งที่ไม่ปกตินั้นก็คือจิตใจของเขาที่เฝ้าถามตลอดว่า สิ่งที่เห็นในหน้าจอคอมพิวเตอร์ก่อนหน้านี้คือใคร เกี่ยวอะไรกับชมพู่ และที่สำคัญห้องที่เขากำลังอยู่นี้เคยมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า !!

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 4:59 am

เหอะๆ

วิธีเห็นผี

เดินป่าช้า เด่วก้อรุ้เองเเระ!!

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 5:02 am

โหย น่ากลัวอ่ะ เดี๋ยวคืนนี้นอนไม่หลับอีก

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 5:06 am

55+

บังนะบัง..

เรื่อง: Re: อ่านกันซะ Fri Aug 07, 2009 5:06 am

นักเรียนคนหนึ่งเปิดเผยเรื่องสยองขวัญในครั้งนี้ให้ หมอผีลาเต้ ฟังว่าห้องน้ำหญิงภายในอาคาร 3 ของโรงเรียนแห่งนี้ คงมีบางสิ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในนั้น นักเรียนหญิงทุกคนต่างล้วนรู้ดี และหากไม่จำเป็นจริงๆ ก็จะไม่เข้าห้องน้ำแห่งนี้เป็นอันขาด

ด้วย ความที่เป็นเรื่องเล่าปากต่อปากถึงความน่ากลัวมายาวนาน เหล่านักเรียนรุ่นใหม่ๆ ที่เข้ามาก็ชอบที่จะลองของ หรือพิสูจน์ ซึ่งก็มักจะโดนดีทุกรายไป ไม่เว้นแต่อาจารย์ที่อยู่เวรยามค่ำคืนที่ต้องขนหัวลุกกลับบ้านกลางดึกอยู่ หลายคน

เด็กดีดอทคอม :: เรื่องลี้ลับในสถาบัน : ห้องน้ำชั้น 3; tags: เรื่องลี้ลับในสถาบัน, ห้องน้ำ, ขนหัวลุก, น่ากลัว, ผี

เหตุการณ์ ล่าสุดที่เพิ่งเกิดขึ้นกับห้องน้ำนี้ เกิดขึ้นมาเมื่อต้นเทอมที่ผ่านมา นักเรียนใหม่คนหนึ่งเดินเข้าไปในช่วงเลิกเรียนคาบสุดท้าย ระหว่างที่กำลังทำภารกิจอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงเคาะผนังจากห้องข้างๆ แต่พอส่งเสียงทักทาย เสียงเคาะนั้นก็เงียบหายไปทันที

จาก นั้นไม่นานเสียงเคาะก็ดังขึ้นมาอีก จนนักเรียนคนนั้นเริ่มสงสัย และคิดในใจว่าต้องเป็นฝีมือเพื่อนแน่นอน จนตัดสินใจเปิดประตูออกมา แต่สิ่งที่เห็นกลับพบว่าทั้งห้องน้ำมีตนอยู่เพียงคนเดียว

นัก เรียนคนนั้นรีบล้างมือ เพื่อที่จะออกไปให้เร็วที่สุด แต่ขณะที่ล้างมืออยู่นั้นได้หันหน้าตรงมองไปที่กระจก และก็พบว่าในห้องน้ำที่ตนเข้าไปเมื่อสักครู่นี้ ผนังด้านบนมีร่างคนใส่ชุดผู้หญิงโบราณไม่มีหัวนั่งอยู่ 2 คนซึ่งต่างกำลังใช้ขาแกว่งเคาะผนังห้องน้ำอยู่

นักเรียนหญิงคนนั้นวิ่งออกมาอย่างไม่คิดชีวิต ก่อนบอกเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง ซึ่งก็ได้คำตอบว่าห้องน้ำนี้รุ่นพี่ๆ เจอดีเกือบทุกคน บางคนเห็นแต่ขา บางคนได้ยินเสียงคนแก่ร้องโหยหวน ซึ่งจนทุกวันนี้ก็ไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่า ข้างในนั้นในอดีตเคยเกิดเหตุการณ์อะไรมาก่อน หรือเปล่า..